اکسپرسیونیسم

هیجان‌نمایی  یا اکسپرسیونیسم (Expressionism)‏ نام یک مکتب هنری است.

جنبشی در هنرهای گرافیک، ادبیات، تئاتر و سینما که در فاصله ی سالهای 1903 تا 1933 در آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این جنبش، نمایش دنیای درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود. شروع اکسپرسیونیزم را در سینما با فیلم دفتر دکتر کالیگاری 1919 اثر روبرت وینه می شناسند. بعضی از عناصر و جنبه های منعکس در این فیلم مثل دوگانگی حاکم بر روح بشر، نیرو و جبر سرنوشت، جاذبه ی موجودات و هیولاهای مادون انسانی مستقیماً از سنت های رومانتیک آلمان و بدبینی و روحیه ی دهشتزده رایج در آن گرفته شده است.

شکست آلمان در جنگ جهانی اول در رواج این بدبینی و تلخکامی مؤثر بود. همچنین تنگدستی های مالی نیز در به وجود آوردن شکل عینی و مادی این فیلم ها نقش بازی می کرد، مثلاً به همین دلیل دکورهای فیلم کالیگاری پرده های نقاشی شده بود، و یا چون برق کم بود ناچار به صحنه ها نور کمتری داده می شد و فیلم بیشتر تاریک بود... غرابت دکور و اشکال خارجی، دیوارهایی با زوایای تیز و غیر معمول، سایه های کج و مبالغه شده، تاریکی حاکم بر فضا و دستکاری عمدی در واقعیت، وسایلی برای خبر دادن از روحیه انسان و دنیای خوف آلود، نومید، جنون زده و پر اضطراب قهرمان فیلم بود. بیشتر کارگردانهای سرشناس سینمای صامت آلمان در جنبش اکسپرسیونیستی شرکت داشتند.
تعدادی از این نوع فیلمها: دست های اورلاک، محصل پراگ، پلکان عقبی، موزه مجسمه های مومی، مترو پلیس، نوسفراتو، مرگ خسته و... .

سرباز